De ontwikkeling van een effectief HIV-1-vaccin blijft een wereldwijde prioriteit om nieuwe gevallen van HIV-1-infectie te voorkomen. Trials in mensen met mogelijke vaccins hebben slechts in één van de zes onderzoeken gedeeltelijke bescherming aangetoond.
Antilichamen die infectie van cellen met verschillende virusvarianten konden voorkomen bleken een belangrijke rol te spelen bij de bescherming. Gebaseerd op deze kennis zijn HIV vaccins ontworpen en getest die deze beschermende reacties zouden kunnen versterken.
Een goed gekarakteriseerde HIV-vaccin kandidaat die ver in ontwikkeling is blijkt een suboptimale afweerreactie tegen het virus te induceren. Sterker nog, het lijkt erop dat een deel van de afweerreactie de beschermende immuunrespons ondermijnt doordat de interactie tussen essentiele immuuncellen wordt verhinderd. Om deze ongewenste respons te omzeilen is er een component aan de vaccin kandidaat gekoppeld waardoor de interactie tussen deze essentiele immuuncellen weer wordt hersteld met als gevolg dat het immuunsysteem weer een sterkere afweerreactie tegen het HIV virus geeft.
In resusapen vinden gelijksoortige interacties tussen immuuncellen plaats als in mensen. Om te bepalen of immunisatie met het nieuw ontwikkelde vaccin kan leiden tot de gewenste immuunreactie hebben BPRC onderzoekers daarom dit nieuw ontworpen vaccin getest in resusapen. Deze informatie is van belang voor gebruik in klinische testen in mensen.
De resultaten van deze studies, gepubliceerd in Journal of Virology, tonen aan dat, afhankelijk van de gekozen strategie, bepaalde structurele modificaties van het vaccin kunnen leiden tot een snellere, en langduriger antilichaam respons tegen het HIV-virus.