In bijna alle organen van het lichaam bevinden zich cellen die macrofagen genoemd worden. Macrofagen zijn erg goed in het herkennen van infecties en stress en in het opnemen van bacteriën, afval en dode cellen. Macrofagen ontstaan al vroeg in de embryonale fase en migreren dan naar organen waar ze vervolgens blijven. De macrofagen van het brein, ook wel microglia genoemd, verschillen van macrofagen in andere organen.
Microglia zijn beter in het opruimen van breinstofjes dan andere macrofagen en hebben bepaalde specifieke moleculen op hun cel oppervlak om signalen in het brein te kunnen ontvangen. Het is nog onduidelijk hoe deze verschillen tussen diverse macrofagen tot stand komen.
Immuunfuncties van microglia
Onderzoekers van BPRC werken aan dit onderwerp en hebben de huidige stand van zaken samengevat in een review. De review geeft onderzoekers informatie over de dynamiek van aangeboren immuunfuncties van microglia. Een belangrijk onderwerp omdat dit een rol speelt bij vrijwel alle neurologische aandoeningen, met name bij dementie en de ziekte van Parkinson.
Zij beschrijven dat zowel de herkomst van de macrofaag (‘nature’) als de ‘opvoeding’ door de omgeving van het brein (‘nurture’) een rol speelt bij het ontstaan van de specifieke functies van microglia. Daarnaast wordt duidelijk dat de meeste verschillen tussen macrofagen te vinden zijn in de regulering van hun immuunresponsen. Specifiek voor microglia geldt dat hun reacties langzaam op gang komen, maar niet zo gemakkelijk lijken te doven.
Veroudering
Ook wordt er ingegaan op welke rol veroudering speelt bij microglia-immuunfuncties en worden een aantal specifieke aanpassingen van microglia aan het brein beschreven. Deze aanpassingen lijken vooral als resultaat te hebben dat microglia niet zo snel en niet zo heftig reageren als macrofagen in andere weefsels. Gezien het belang van de hersenen is het te begrijpen dat we zuinig op ze zijn, en dat immuunreacties alleen op gang komen wanneer het echt niet anders kan!
De review is hier te lezen.