Microglia zijn de immuuncellen die de integriteit van het brein bewaken. Ze houden het brein continu in de gaten en komen in actie wanneer er iets fout dreigt te gaan. Overactivatie van deze cellen speelt een belangrijke rol in bijna alle hersenaandoeningen en het is daarom belangrijk om dit proces zoveel mogelijk te begrijpen.
Alarmering door microglia
Het is bekend dat microglia continue het centraal zenuwstelsel afspeuren op zoek naar afwijkende elementen en ziekteverwekkers. Zodra ze iets vinden dat ongewenst is, slaan ze alarm door verschillende signalen uit te zenden. Dit doen ze door het uitscheiden van boodschappermoleculen ook wel cytokines genoemd. Feitelijk is dit een eerste aanzet van activatie van het immuunsysteem.
Complex alarmsysteem
Dit alarmsysteem steekt zeer complex in elkaar. Een wirwar van eiwitten spelen hierin een rol. Enkele belangrijke spelers zijn de eiwitten die direct gevaar kunnen herkennen in de vorm van afwijkende elementen en ziekteverwekkers (‘Toll-like receptoren’ - TLR).
Wanneer deze receptoren iets afwijkends herkennen, zorgt dat ervoor dat de cel alarmsignalen gaat uitzenden. Deze alarmsignalen zetten andere cellen aan tot actie. Deze processen moeten tot in de puntjes kloppen, want een teveel of tekort aan activiteit kan schadelijk zijn. Naast de microglia beschikken ook andere immuuncellen in het menselijk lichaam, bijvoorbeeld macrofagen en dendritsche cellen, over dit alarmsysteem. Het is belangrijk om te onderzoeken of het alarmsysteem specifiek in microglia geremd kan worden.
Meer inzicht in alarmeringsprocessen in kweeksystemen
In een poging hier meer over te weten te komen, brachten BPRC-onderzoekers in een kweeksysteem met macrofagen uit het beenmerg en microglia uit het brein diverse processen van het alarmsysteem in kaart. Voor dit onderzoek werden cellen gebruikt van dieren die onderdeel waren van een andere studie. Zo kan het einde van een studie het begin zijn van een nieuw experiment.
Remming van alarmprocessen in het brein
De BPRC-onderzoekers vonden in het kweeksysteem remming van de TLR-alarmering bij gebruik van een stof die specifiek de activiteit van een ander eiwit, genaamd P2RY6, tenietdoet. Dit effect zagen ze niet wanneer ze macrofagen uit het beenmerg blootstelden aan dit stofje. Het blijkt dus dat P2RY6 specifiek in microglia de alarmsignalen die uitgezonden worden door TLR-eiwitten reguleert.
Nieuwe therapieën?
Remming van P2RY6 (minder sterke alarmering) zou dus een mogelijkheid kunnen bieden om activatie van microglia te beïnvloeden. Het is echter bekend dat dit eiwit ook een rol speelt in andere processen in het lichaam. Therapieën die op P2RY6 ingrijpen zouden dus ook een nadelig effect kunnen hebben op andere lichaamsprocessen. Gedetailleerd onderzoek hiernaar is dan ook noodzakelijk.
Meer weten? Zie het artikel.