Nieuwe geneesmiddelen zijn van levensbelang voor een patiënt. Soms moet je een patiënt daar zelf over horen praten om dat te beseffen.
Robert Scholten van patiëntenplatform Dutch Brain Consul liep achttien jaar geleden dystonie op. “Weet iemand wat dat is?“, vraagt hij in deze presentatie aan zijn toehoorders. “Nee? Ik zelf ook niet, denk je misschien, want ik schud ook nee, maar dat heeft met die ziekte te maken. Dystonie is een hersenaandoening, een bewegingsstoornis. Er gaat iets fout met de signalen vanuit mijn hersenen naar mijn spieren.”
Dierproeven ook na 2025
Scholten legde vorig jaar tijdens een donateursbijeenkomst van de Stichting Informatie Dierproeven (SID) hoe groot het probleem van hersenaandoeningen is – “In Nederland hebben vier miljoen mensen een hersenaandoening” – en waarom onderzoek en nieuwe geneesmiddelen van levensbelang zijn voor patiënten. “Patiënten willen zo snel mogelijk af van dierproeven, máár… Zo lang dat niet realistisch haalbaar is, willen we dat dierproeven onder voorwaarden mogelijk blijven, ook ná 2025.”
In dat licht vinden patiënten volgens Scholten dat er geld beschikbaar moet komen om snel alternatieven te ontwikkelen. Andere voorwaarde is dat proefdieren optimaal gehuisvest en verzorgd worden. “De indruk die ik daarvan heb”, zegt Scholten, “is dat daar in Nederland hard aan wordt gewerkt en dat het besef echt is doorgedrongen.” Hij vult aan dat het werken met proefdieren alleen kan als aan de voorkant ”goed is nagedacht over nut en noodzaak”.
Patiënt heeft maar één belang
Scholten benadrukt in deze presentatie dat het veranderen van het proefdierbeleid als doel op zich “een veel te eenzijdige discussie is, die veel integraler benaderd moet worden. De belangen moeten ook veel evenwichtiger worden afgewogen.” Tot slot zegt hij: “Uiteindelijk heeft elke patiënt maar één belang, beter worden of de kwaliteit van leven verbeteren. En daar heb je elkaar voor nodig.”